Diana verbrijzelde haar been tijdens de StrongSisterRun: “Dit had de kers op de taart moeten worden”

Diana verbrijzelde haar been tijdens de StrongSisterRun: “Dit had de kers op de taart moeten worden”

    Een jaar lang trainde Diana Hoppen voor de StrongSisterRun in Hellendoorn in 2015. “Ik keek er zo naar uit om aan de start te staan van deze obstacle run.” In Limburg kwam dit weekend een vrouw om het leven tijdens zo’n wedstrijd. “Ik zie het dan allemaal zo voor me. Het komt echt binnen.”

    Deelname aan de StrongSisterRun – een populaire sportwedstrijd met hindernissen – moest de kers op de taart worden voor Diana, van fit worden en afvallen.” Maar het liep slecht af voor de Wierdense. Haar rechterbeen is verbrijzeld: “Het ligt in zes stukken.” 

    Iedereen wil tegelijk 
    Nog voor de start stond een glijbaan. Diana: “Omdat het zo’n uitdagend obstakel was, moesten we er twee keer af. De eerste keer nog vóór de start.

    Je moet je voorstellen dat je daar met duizenden deelnemers staat, die allemaal staan te popelen om van start te gaan. Iedereen wil tegelijk. De glijbaan was metershoog en kwam uit op een modderbad. Die bak was niet diep genoeg en bovendien vol hobbels.”

    Diana kwam met haar rechtervoet op één van die hobbels terecht. Meteen voelde ze pijn. “Dan zit je daar in de modder. Ik ben op de rand geholpen door andere deelnemers. Met een brancard en een golfkarretje uiteindelijk naar een brandweerkazerne gebracht. Daar kwam de ambulance na drie kwartier. Alles ging op zwart.”

    Twee platen en dertig schroeven

    De impact van het ongeval is groot, op haar werk en het gezinsleven. “Ik werk als wijkverpleegkundige, maar ik kan geen auto meer rijden. Mijn kinderen zijn 8 en 14 jaar oud, ik kan ze nooit wegbrengen of iets met ze doen.”

    “Drie maanden lang lag ik plat na de operatie, daarna liep ik met krukken. Er zitten nog altijd twee platen en dertig schroeven in mijn been.”

    Is het nog wel veilig?

    Over de veiligheid van dit soort evenementen ontstaat nu discussie. Volgens brancheorganisatie OCR International in Dagblad de Limburger is deze niet goed geborgd.

    Diana uit Wierden: “Je gaat er vanuit dat het veilig is. Je betaalt om mee te mogen doen, dus je verwacht dat de obstakels goed getest zijn. Ik ben niet voor het afschaffen van dit soort evenementen, je kunt prima door een modderbad en over een schutting klimmen. Dat vind ik nog altijd gaaf om te zien. Maar die gevaarlijke obstakels niet.”

    Risico

    Ze waarschuwt andere sportievelingen. “Mensen, wees je bewust van waar je aan mee doet. En waar je voor tekent”, verwijzend naar het document dat iedere deelnemer ondertekent waarin staat dat je op eigen risico deelneemt aan het evenement. Je kunt je tenslotte ook tijdens skiën of voetbal lelijk bezeren.

    “Klopt, je loopt altijd risico. Ik had ook tegen een tak aan kunnen lopen. Maar die bak met modder was niet diep genoeg en door verzakkingen in de ondergrond was de bodem hobbelig. Dat had niet zo moeten zijn.”

    Hoppen heeft via een letselschadebedrijf en een advocaat een procedure gestart om aansprakelijkheid te eisen. De organisatie zegt bij monde van Marian Freriks dat het ongeluk erg vervelend is en bij de rechter ligt. Ze pleit voor een keurmerk.

    Wel zegt Freriks dat er een nuance is als het gaat om ‘deelname op eigen risico’. “Je tekent als deelnemer voor algemene voorwaarden. Daarin staat dat de organisatie niet aansprakelijk is voor schade, tenzij de schade de organisatie toe te rekenen is.”

    Source: https://www.rtvoost.nl/nieuws/270570/diana-verbrijzelde-haar-been-tijdens-de-strongsisterrun-dit-had-de-kers-op-de-taart-moeten-worden